Κανόνες συμπεριφοράς για την αποφυγή του σχολικού εκφοβισμού

1. Να αναφέρουμε στους καθηγητές ή  στους γονείς  περιστατικά bullying που συναντάμε
2.  Να σεβόμαστε την προσωπικότητα και διαφορετικότητα του καθενός
3.  Να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να σκεφτόμαστε πως νιώθει
4. Να αποφεύγουμε την δημοσίευση προσωπικών πληροφοριών στο διαδίκτυο 
5. Να νιώθουμε αυτοπεποίθηση και να μη δεχόμαστε εκφοβισμό από κανέναν
6. Να μην ασκούμε βία σε συμμαθητές μας και να μην την ανεχόμαστε για κανέναν
7. Να μην προσβάλλουμε τους συμμαθητές μας
8. Να αποτρέπουμε περιστατικά εκφοβισμού, μόνοι μας όταν είναι εφικτό  ή με τη βοήθεια των καθηγητών μας.

 

BULLYING Η ΠΕΙΡΑΓΜΑ

O

Οlweus τονίζει τη διαφορά του bullying με το «πείραγμα» στα πλαίσια του παιχνιδιού. Το «πείραγμα» αυτό συνήθως συμβαίνει μεταξύ φίλων και δεν περιλαμβάνει την πρόκληση σωματικού πόνου των άλλων. Αντίθετα το bullying εμπλέκει άτομα που δεν έχουν φιλικές σχέσεις.

Η χαρακτηριστική ανισορροπία δύναμης διατυπώνει ο olweus στον ορισμό του μπορεί να αναφέρεται στα ατομικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά του δράστη και του θύματος.

Το «πείραγμα» μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε εκφοβισμό αν συμβαίνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και το σημαντικότερο όταν το παιδί αισθανθεί ότι οι πράξεις των άλλων δεν διέπονται από αστείο και δεν γίνονται μέσα στα όρια του παιχνιδιού.

 Έλενα Γ4

Αντιμετώπιση..

Οι γονείς κυρίως, αλλά και οι εκπαιδευτικοί επικουρικά, έχουν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Οφείλουν να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους, να επικοινωνούν μαζί τους και να αντιλαμβάνονται άμεσα οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά τους.

Οι γονείς των παιδιών που υφίστανται σχολικό εκφοβισμό, θα πρέπει να ανακουφίσουν το παιδί τους, να το απενοχοποιήσουν και να το βοηθήσουν ουσιαστικά, αποφεύγοντες εκδικητικές συμπεριφορές, που συνήθως δεν έχουν αποτέλεσμα.
Οι γονείς των παιδιών που ασκούν σχολικό εκφοβισμό, θα πρέπει αρχικά να αναγνωρίσουν, να αποδεχτούν το πρόβλημα, και να βοηθήσουν και αυτοί τα παιδιά τους να αντιμετωπίσουν τις προσωπικές τους δυσκολίες.

Τέλος, οι γονείς όλων των παιδιών, θα πρέπει να μάθουν στα παιδιά τους να σέβονται τη διαφορετικότητα, αλλά και να υπερασπίζονται τα παιδιά που πέφτουν θύματα σχολικού εκφοβισμού. Έτσι, διαδραματίζοντας ενεργό ρόλο, βοηθάνε και αυτά σημαντικά στην αποτροπή των συγκεκριμένων φαινομένων.  Γεωργία Γ4

bullying

Κίμωνας Γ4

cyberbullying

 

 Κωνσταντίνα Γ4

Τα χαρακτηριστικά του Σχολικού Εκφοβισμού:

·         Η πρόθεση του δράστη να βλάψει. Για παράδειγμα, οι φίλοι πειράζονται μεταξύ τους μεν αλλά δεν έχουν ως πρόθεση να ταπεινώσουν τον άλλο, οπότε δεν θεωρείται μορφή σχολικού εκφοβισμού.

·         Το αποτέλεσμα του bullying είναι να προκληθεί βλάβη (σωματική/ψυχολογική) στο άτομο που είναι δέκτης της επιθετικής συμπεριφοράς.

·         Περιλαμβάνει άμεσους και έμμεσους τύπους.

·         Στο bullying υπάρχει επανάληψη της εκφοβιστικής συμπεριφοράς.

·         Επίσης υπάρχει ασυμμετρία δύναμης. Υπάρχει κατάχρηση της εξουσίας από τη πλευρά του δράστη. Η «ανωτερότητα» αυτή μπορεί να προέρχεται λόγω ηλικίας, φυσικής δύναμης η ψυχικής αντοχής του θύτη.

Αγάπη Γ4

Αίτια εκφοβισμού

Παναγιώτης Γ4

Κανόνες Για Την Αποφυγή Του Σχολικού Εκφοβισμού

1. Να σεβόμαστε την διαφορετικότητα
2. Ολοι είμαστε ίσοι
3. Να μιλάμε με όλους και για όλα
4. Να μην κοροϊδεύουμε τους συμμαθητές μας 
5. Να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο
6. Να μην ασκούμε βία στους συμμαθητές μας
7. Σεβασμός απέναντι στον συνάνθρωπό μας
8. Να μην εκτονώνουμε στους συμμαθητές μας τα προβλήματα του σπιτιού μας
9. Να μην δεχόμαστε τη σωματική ή λεκτική βία από τους άλλους
10. Αναφέρουμε στους καθηγητές μας φαινόμενα εκφοβισμού
11. Δεν απομονώνουμε κανένα συμμαθητή μας
12. Να συμπεριφερόμαστε όπως θέλουμε  να μας συμπεριφέρονται

Τμήμα Γ31

Αντιμετώπιση bullying

Ο εκφοβισμός έχει ορισθεί ως μια επιθετική, σκόπιμη πράξη ή συμπεριφορά που εκδηλώνεται από ένα άτομο ή ομάδα ατόμων επαναλαμβανόμενα, έχει διάρκεια στο χρόνο και απευθύνεται σε ένα άτομο (θύμα) που δεν μπορεί να υπερασπιστεί εύκολα τον εαυτό του .

1. Εάν πέσουµε θύµα εκφοβισµού, σταµατάµε αµέσως την επικοινωνία µε το θύτη.

 2. Εµπιστευόµαστε στους γονείς µας ή σε κάποιο ενήλικα τον εκφοβισµό που έχουµε δεχθεί.

3. ∆εν προωθούµε εκφοβιστικά µηνύµατα.

 4. Αν γνωρίζουµε κάποιο φίλο που είναι θύτης τον συµβουλεύουµε να σταµατήσει.

5. Φιλτράρουµε ηλεκτρονικά µηνύµατα από άτοµα που µάς παρενοχλούν και µπλοκάρουµε την πρόσβασή τους σε προσωπικούς δικτυακούς χώρους (π.χ., ιστολόγιο).

Αναστασία Γ΄3